zamyślenie
welon mgieł oblekł pusty park
liści słał w szary dywan żal
zabrał blask brązem złoto tkał
ciepło kradł
drzewom szadź zima czapki da
słońce grać będzie tęczą barw
śnieg do cna świerkom nada szpan
zaśnie park
zieleń drzew i soczystość traw
w sobie mam taki mały raj
tobie dam niechaj w duszy gra
czule wiatr
autor
MariuszG
Dodano: 2016-11-25 08:25:33
Ten wiersz przeczytano 1550 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (71)
Witaj,
Pięknie i tak poetycko. Pozdrawiam serdecznie i
ślicznie dziękuję, za sympatyczne odwiedziny:)
Elena Bo, Ania M.,
dzięki za miłe odwiedziny, poczytanie i komentarze.
Pozdrawiam :-)
"niechaj w duszy gra
czule wiatr"
... niech gra...
i niech lekko wieje wiaterek :)
Sarevok, Milyena,
dzięki za miłe odwiedziny i komentarze.
Udanego wieczoru :-)
I mnie podoba się to zamyślenie!
Pozdrawiam :)
:) pozdrawiam i zasłużony głos zostawiam +
Budleja,
dzięki za miłe odwiedziny.
Miłej niedzieli :-)
ładny, bardzo klimatyczny :)
Zosiak,
dzięki.
Pozdrawiam :-)
Ładny wiersz :)
Dobrej nocy.
W samej rzeczy Bronko. Właśnie wróciłem z leśnej,
długiej włóczęgi.
Dzięki za miła wizytę.
Pozdrawiam :-)
Przyroda Cie zauroczyła. Pieknie. Pozdrawiam.
Waldi1, AMOR1988, Tańcąca z wiatrem,
dzięki za miłą wizytę, poczytanie i komentarze.
Miłego weekendu :-)
Fajny optymizm i budowa wiersza.
serdeczności przesyłam:)