Zaraza

Tej nocy zgładzono wolność w katyńskim lesie…

Były wiosny, pełne zdrady i cierpienia.
Wiosny bolesne,
polskie rany przykryła obca ziemia.

Serce krwawi.
Widzę was bracia i ojcowie,
związane ręce, martwe ciała w zbiorowym grobie.

Zastygłe w modlitwach usta,
oczy prochem zasypane,
konające w mogile, za wierność ojczyźnie umiłowanej.

Oprawcy znienawidzeni, cóż z tego.
Historia się powtarza.
Coraz więcej krzyży, coraz mniej ołtarzy.

Pamięć i chwała pomordowanym!
Łzy nie płyną tylko ze szklanych obrazów.
Gdzie siła co powstrzyma,
zbrodniczą sowiecką zarazę?

"I tylko pamięć została Po tej katyńskiej nocy… Pamięć nie dała się zgładzić, Nie chciała ulec przemocy. I woła o sprawiedliwość..." F.Konarski

autor

APART-ON

Napisany: 2023-04-14 Dodano: 2023-04-14 08:25:35

Ten wiersz przeczytano 1110 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie