Zdjęcie - klucz do przeszłości
Zdjęcie... znalazłem je przypadkiem
Przerzucając niepotrzebne rzeczy
Spojrzałem nań ukradkiem...
A mówią, że czas rany leczy...
Jedno małe Twoje zdjęcie
Na tle kwitnących, zielonych kasztanów
Wzbudziło we mnie przejęcie
Jak nadchodząca zima u odlatujących
bocianów!
Zapłakałem, z bólu zawyłem
Gdy zobaczyłem piękno, które mą duszą
władało
Jednym spojrzeniem na nowo ranę
otworzyłem
Straszne co się nagle ze mną stało...
Kochałem Cię jak... motyl wiosnę!
Tak wiele Ci z mego życia oddałem
Pamiętam wspólne chwile radosne
I to jak nad grobem naszej miłości
płakałem...
...i nadal czasem szlocham... ...bo gdzieś w głebi nadal kocham... ...głupi ja!... ...biedna dusza ma..
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.