Zemsta

Opowiem Wam teraz o moich „kolegach”,
przez których nawet nie myślę o biegach.
Mam krwiaka na ręce i złamana nogę,
nudzę się i patrzę w szpitalną podłogę.
Dokładnie pamiętam tamtą chwilę,
gdy złapali mnie Ci czterej debile.
Okładali mnie kijami,
nawet nie wiem, za co,
lecz wiem, że jak stąd wyjdę,
oni mi zapłacą.
Jak biją dziewczynę,
to jest dla nich w porzo,
może dlatego, że nienawidzę,
jak ciągle się wożą...

A wracając z powrotem do tej historii,
to mam na nią dużo teorii.
Kumple mówią:
„Oni biją każdego,
mimo, że sami nie wiedzą dlaczego...”
Wychowawca nic nie robi,
może sam się boi?
To widać, bo jeden z nich ciągle go gnoi.

Jestem kolejną ofiarą przemocy,
której nikt nie udzielił pomocy.
Gdy mnie tłukli, obok ludzie przechodzili,
nie pomogli, po prostu się gapili.

autor

Paola

Dodano: 2005-01-25 00:00:54

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie