zimno
zimny wiatr zniknął otulony siecią
pajęczą
spacerując w obłoku płatków śniegu
deszczem spłoszony o świcie
rozsypał kryształowe myśli
rozsypane resztki potłukły marzenia
szeptem ze snu rozerwane cienie na pół
zaprószony śnieg w delikatności dłoni
chwyta oddech marzeń
Komentarze (14)
Zima i sieć pajęcza.
A marzenia o te resztki potłuczone, takie gruzowisko.
Harry masz rację jest trudno coś zbudować z niczego
warto czasem zaryzykować choć to jest trudne
Dziękuje
Sisy dziękuje
@krystek dziękuje
Filemon-lemon masz rację
Anna masz racje smutne mam nadzieję że to minie
Anna masz rację
Sotek zgadzam się jest trudno zadowolić romantyczną
dusze ale nowy oddech powoli pozbierać myśli i je
posklejać na nowo
Joviska mam taką nadzieje ze kiedyś wyjdzie to słońce
GrzelaB dziękuje
Kri masz rację dziekuje
Wolnyduch tak smutno
Mojeszkice dziękuje
Pozdrawiam serdecznie:)
Ładne te kryształkowe wersy.
Pozdrawiam serdecznie
Dość smutno, choć w kryształkowych wersach, pozdrawiam
serdecznie.
Chłód, zimno, potrafią rozbić marzenia na kryształki,
z podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)
Ciekawie zapisane wersy . Przytulnej pogody i miłego
dnia:)
Kiedyś na pewno znów wyjdzie słońce...pozdrawiam
Kiko:)
Wiem,że romantyczną duszę trudno jest zadowolić, ale z
pewnością ten nowy oddech pozwoli pozbierać myśli i
poskładać owe marzenia.
Pozdrawiam
Marek Dominiko:)
Marek
potłuczone marzenia- smutne.
Smutne te potłuczone marzenia.
sniezynki
na puszyste pierzynki
;)
Urocza zimowa migawka. Pozdrawiam serdecznie w
zamyśleniu nad treścią. Spokojnej nocki :)
Pięknie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Trudno coś z niczego zbudować w życiu, tak od podstaw
ale, warto próbować, szukać. Piękna refleksja Twoja.
Pozdrawiam ciepło.