Złudne szczęście
Szczęście jak śnieg
iskrzy się, płonie
nagarniam szczęścia
pełne dłonie
wkładam w nie serce.
I cóż?
Kilka mi kropel
na ręku zostało
a to na nieszczęście
do szczęścia za mało.
Wcale nie miałam zamiaru zostawać gwiazdą portalu, ale czemu, miałabym mieć coś przeciwko temu.(odp. Mustangowi)
autor
Kryha
Dodano: 2009-01-29 12:05:44
Ten wiersz przeczytano 768 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Ciekawe porównanie,latki sniegu jako szczęscie?hm i
cóż...płatek zniknie ale mokre miejsce zostanie...fakt
to do szczęścia za mało...hm...
I szczęście potrzebuje odpowiedniego momentu,aby się
zorientować czy to pewny odbiorca i prawie się nie
myli,ale oszukać się nie da,ładnie to
ujęłaś..powodzenia
Króciutko ale super - bo tak wymownie, zrozumiale-
ładnie napisany - śnieg jak szczęście - pozostało w
dłoniach kilka kropel zaledwie ale to do szczęścia za
mało.
Brawo brawo szczególnie za skojarzenia i króciutką
zwięzłą formę.
piekna gra slow polaczona sensem ....wiersz bardzo sie
udal...na szczęście
szczęścia naszego kropelek tyle by na portalu nie
zostać w tyle plus
Dlatego własnie bardzo często mówi się o ulotności
szczęścia.
Szczęście iluzją zatem...
...tak to już jest...
zawsze szczęście jest przed człowiekiem gdy mimo
trudności wciąż do niego dąży i zawsze trzeba wkładać
serce w to co się robi i kiedyś będzie prawdziwe
zawsze trzeba wierzyć Smutny wymowny refleksyjny
wiersz Plus
Śnieg chociaż lśni to jednak jest bardzo zimny,wkładac
serce w ręce pełne śniegu?-ryzykowne,zamieni się w lód
bardzo odpowiedni temat na wiersz. ostatnio tez się
zastanawiałem czym jest szczęście.
bardzo ładnie :]
Szczęścia szukaj w płomieniu który co z miłości bije,
Wybuchnie gdy rozpalisz z lodu serce czyje
"do szczęścia za mało " abym gwiazdą portalu została
,tak mi się rymnęło zakończenie.
Zakręcona zabawa słowem ...ale dobrze zakręcona :)
Miłość ogrzewa... Brać więc należy w dłonie szczęście
i rozpalać je... Biel śniegu to czystość wiary...