Znicz, dla Ciebie.

Znów nadszedł ten dzień, kolejny raz odwiedzę Cię.
Wypłaczę się, powiem, że kochałam.
Że tak bardzo tęsknie, że sama sobie nie wystarczałam,
Że mi Cię brakuje, że płaczę, że żałuje.

Wiem, że nie powinnam wtedy tak krzyczeć.
Przesadziłam, wybiegłeś, jednak nie wróciłeś.
Niestety krzywdę sobie zrobiłeś.
Chciałeś od tego uciec, bez konsekwencji.

Wiem, że wszystko miało być inaczej
Że mieliśmy całe życie, wszystkie dni,
Spędzić razem, przecież przyrzekałeś mi.
I ja obiecałam, a potem fałszywą plamą Ciebie oblałam.

Zadaje pytania, bez odpowiedzi.
Teraz, co roku w tenże dzień ogarnia mnie poczucie winy.
Zapomniane, przypominam, stoję dziwne miny.
Dlaczego i dlaczego, ono wciąż mnie dręczy.

Dlaczego marzeń siła straciła moc?
Dlaczego teraz samotnie spędzam każdą noc?
Dlaczego wtedy wyszedłeś?
Dlaczego bezmyślnie po ulicy przeszedłeś?

Dlaczego o miłości zapomniałeś?
Dlaczego wspomnień nie posiadałeś?
Dlaczego tutaj leży twoje martwe ciało?
Dlaczego tylko tyle po Tobie zostało?

Tylko ten zimny jak lód głaz,
Grób z cementu, smutek, czas,
To wszystko, co mój drogi teraz masz,
Zapale znicz, złoże ręce i odejdę, choć nadal mnie męczy mnie miłość wygasły blask.

[*] [*] [*] Dla umierających za młodu...

autor

melooody

Napisany: 2006-10-01 Dodano: 2006-11-01 17:57:53

Ten wiersz przeczytano 705 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie