Zniewolenie
Nikt nie jest tak bardzo zniewolony jak ktoś, kto czuje się wolnym, podczas gdy w rzeczywistości nim nie jest - Johann Wolfgang von Goethe
nie pragnę twego dotyku
on wciąż mnie paraliżuje
wolę gdy jesteś na dystans
wtedy nad sobą panuję
teraz oswajam pragnienie
i usta schładzam na wietrze
na brzegu zapomnienia
brakuje mi twego jeszcze
rozdzielmy co niepodzielne
nie miejmy nic do ukrycia
nadzieja jest wciąż obecna
bo wzrosła z chęci do życia
nim zgaśnie ostatni płomień
i lęk z kwitkiem odprawię
stanę na własnych nogach
tej wolności bardzo pragnę
autor
szybasia
Dodano: 2008-10-16 00:06:45
Ten wiersz przeczytano 1680 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Ważki aspekt miłości poruszyłaś. Brawo, bo przecież
prawdziwa miłość niesie w sobie przyzwolenie na jej
(wolności) ograniczenie. Bardzo ciekawy. Nietuzinkowa
myśl. :)
milosc -nie wszyscy znaja i rozumieja na czym
polega-zniewalaja ,mysla ze tak powinno byc w imie
"milosci" -checi posiadania-smutne
wiersz ma głęboki podtekst-wolność