Zostawię swe serce w guziku na...

Tak bardzo przepraszam...

Połamałam sobie skrzydła przechodząc po ludzkich czynach
Rozbiłam się o brutalną rzeczywistość gnijącą w mogiłach
Kawałki słów ranią mnie z każdym ruchem
Ubywa mi krwi za uciekającym duchem
Leżę tak w ciemnym zaułku w własnej kałuży krwi
Patrzę jak po cichu odchodzisz popijając łykami martini
Zamykasz furtkę porysowaną swą wielką dumą
I nie chce mi się wierzyć że to może być moją karą i winą
Wysłuchaj nie odchodż skreślająć moją dobrą przyjażń
Odrzuciłam Twą miłość robiąć pomocny bilans
Tak to był bilans zysków i strat
Przeliczyłam Twe uczucie bojąc się by nie było ran
Nie chcę byś też stracił tyle krwi
Więc powiedziałam Ci zrozum i nie bądż zły
Już nie powrócimy złączeni węzłem braterstwa
Bo przerwałeś ten sznur wypowiadając zaklęcia

Poczekam aż krew spłynie mi do końca
Nikt nie zdąży mnie ratować jestem umierająca
Ktoś przykryje mnie czarnym workiem folią opatuli
A Ja Mu po cichu podziękuję
I zostawię swe serce w guziku na koszuli
...

Dla Najlepszego Byłego Przyjaciela....

autor

wobuaini

Dodano: 2006-05-01 20:22:12

Ten wiersz przeczytano 497 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie