Żurawie
Do Ziemi nad Łyną szykiem żurawie lecą
gdzie Kayka okruch chleba podnosi do
nieba.
Gęsi klucze krzykiem kałużom makijaże
tłuką.
Biel szarość rozniesie bruzd dawno
zaoranych,
nagość drzew rozgoni w taflach
zmrożonych.
Bazie na wierzbie i kwiaty na wiśni,
morze stokrotek w zielonej trawie.
Dziś czapkę niewidkę założę, bo marzę.
Kaczeńce pysznią się na rozlewiskach,
tańczą wśród nimf błotnych swawolnych.
I znów poderwie się skowronek o piątej nad
ranem.
Zakrzyczy radośnie - o rany zaspałem!
https://youtu.be/0JiVDYTKSTA
Komentarze (47)
Ach, jak pięknie! :)
Z zachwytem opisu przedwiośnia i zaspanego łąkowego
śpiewaka
z uśmiechem serdecznie pozdrawiam :)
Wandziu, Broniu, Robercie, Ando,
Twoje Oczy.
Dziękuję Wam bardzo.
Pięknie:)bajecznie:)
Pięknie, pięknie Aniu.
Ja też się poderwałam w puencie, bo jakżeby
nie...skoro wiersz pięknie, prosto z serca na kartę
płynie obrazkami. Pozdrawiam :)
Ładni i bardzo poetycko w Twoim wierszu, a skowronek
zauroczył mnie. Tak to ranny śpiewak. Pozdrawiam.
Pięknie namalowałaś wierszem miłość do swojego
miejsca. Pointa urokliwa. Pozdrawiam serdecznie :)
Warto było
zajrzeć tu. Serdecznie Cię pozdrawiam.
Rozalko, Kaziu dziękuję
Bardzo obrazowo i poetycko z głęboką refleksją.
Pozdrawiam:)
Bardzo ładne wersy i ten podryw skowronka, pozdrawiam
ciepło.
Elizo, Kri, Montibus, Krystynko,
Grażynko, Elu, Azailo, Ulu, Krakowianko, Wojtku, Kiko,
Wibracjo, Mily, Krzysiu, Halszko, Michale.
Dziękuję Wam bardzo.
Ładnie. Lubię skowronki. (Wolę je od słowików, bo
dłużej śpiewają.)
Obrazowo,malowniczo,pięknie. Wspaniały klimat
wiersza.Aż chce się tam być. Pozdrawiam serdecznie :)
Ślicznie Aniu.
Pozdrawiam
;)