Życie
Jak rzeka bez końca
Zakolami płynie
Słowa w ramionach niosąc
Ma swoje wodospady
Ma też i spiętrzenia
Płyną nią nasze refleksje
Jak niedokończony wiersz
Słowa smutku
Z trzema kropkami na końcu
Płynie życie
Bez końca
Po śmierci
Gdy ostygnie serce
Też żyjemy
Tylko gdzieś indziej
Inaczej patrzymy
Czujemy
Ale nadal żyjemy
Płyniemy
Piszemy wiersze
Prowadzimy debaty
Niekoniecznie telefoniczne
Klaudia Gasztold
autor
cicha myszka
Dodano: 2021-07-24 20:42:10
Ten wiersz przeczytano 1041 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Przyjemna wizja. Miłej niedzieli:)
Ja to już tylko głosy będę dawał,
bo boję się komentować. Czyli- głos
Oby tak właśnie było, ponoć nic nie umiera do końca, a
tym bardziej dusza.
Ciekawa refleksja, pozdrawiam Cię serdecznie, Klaudio.