Życie jak pół papierosa

Konwalie, bzy albo pet https://www.youtube.com/watch?v=sjMgW_L1uEg Pawluśkiewicz,Nowicki, Turnau

Nic nie jest takie jak kiedyś.

Lubiłem mortadelę i paprykarz.
Z chrupiącym chlebem, bo w młodości
chleb był chrupiący. Były tworzywem
i substancją rzeczywistości, którą ja -
nieociosany z prostactwa - przeżuwałem,
czując jakiś fantomowy ból
i podświadomy wstyd, że horyzonty mojej
osobowości zawierają się w wąskich
granicach między krowimi wymionami
a pomielonym szajsem z dodatkiem ryżu.

Wtedy dziewczyny pachniały czymś,
czego nie umiałem nazwać.
Każda zaczynała i kończyła się księżycem,
zachodem słońca, łąką, lasem,
konstelacją pieprzyków,
świecącą na niebie ud i brzucha,
gdy pod wpływem chciwych spojrzeń,
wpadałem w eureczność.

Pociągała mnie noc -
jej piersi i przyspieszony oddech.
Szukając swojego kosmosu,
poznawałem drogi, którymi mogłem
spacerować po zakamarkach ciał -
jego ekstaz, żądz, krzyków;
po manowcach Stachury,
po bukowych warkoczach
Harasymowiczowskich pejzaży.
Spadając z Kaczmarskich murów,
wpadałem w obławę widnokręgów,
odnajdując fatamorgany rajów i piekieł.

Dzisiaj nie pamiętam zapachu chleba.
Zamiast słuchać ludzi, wolę słuchać drzew.
Życie nie zasługuje na opowieść,
ale jak wyleczyć się ze wspomnień?

autor

BordoBlues

Napisany: 2022-11-08 Dodano: 2022-11-09 00:00:32

Ten wiersz przeczytano 2602 razy

Oddanych głosów: 56

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie