ŻYCIE NA DESER
Wciąż szukamy swej przestrzeni
Gdzie powiedzie nas ta droga
Czy się kiedyś odnajdziemy
Czasem radość to znów trwoga.
W dniach i nocach się mijamy
Znowu przestrzeń w ciszy tonie
W wolnych chwilach spotykamy
Przy kieliszku w wąskim gronie .
Kłótnią często jest zakąska
Choć przyjaźnią się piszemy
Lecz ta przestrzeń jest tak wąska
Mówiąc kocham w duchu łżemy.
Ideałów brak na świecie
Kto ma sposób chowa skrycie
Luźna czapka w bucie gniecie
A na deser mamy życie.
NAP. LECH KAMINSKI .
Komentarze (5)
Na deser lubię torcik. Pozdrawiam
Życie na deser, dobry tytuł i treść
pozdrawiam
Refleksyjny... Szacun ;))
każdy szuka swojej przestrzeni pozdrawiam :)