Życie i śmierć

Nieodgadnione jest nasze życie
I w swej egzystencji zupełnie pokręcone
Ten byt doczesnego współistnienia
Ze śmiercią w tle
A ludzie
Żyjąc z tą traumatyczną wiedzą
Budzą się każdego poranka pełni entuzjazmu
By przeżyć kolejny dzień jeszcze

Bez żadnej gwarancji

Śmierć wokół szarogęsić się nie przestaje
Zabierając naszych bliskich bardzo nas rani
Ale gdy się o obcych upomina
Wzruszenie ramion jej towarzyszy

Czasu przeciekającego przez palce
W żaden sposób zatrzymać się nie da
Jest jak piasek w klepsydrze
Którą wprawdzie odwrócić jeszcze raz można
Jednak tego co wcześniej odmierzyła
Odzyskać się nie uda

Bo życie tak krótko trwa
A entuzjazmu i zapału w nim
Jakby istotnie nieśmiertelne było

Aż do epilogu co nadejdzie nieopatrznie...

autor

owiga

Napisany: 2016-08-08 Dodano: 2016-08-08 02:06:47

Ten wiersz przeczytano 607 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie