ŻYJ, PÓKI CZAS
"Żyj póki twojego imienia nie wyryto w kamieniu" /Hanna Wasiak/
jeszcze trzeba pożyć
walczyć z trudnościami
czasem przekląć, popić
pomagać łokciami
nigdy nie upadać
dnie wciąż uciekają
na wszystko jest rada:
inni gorzej mają
to co się zdobędzie
napawa radością
jeszcze dobrze będzie
trzeba żyć z miłością
ludzi warto kochać
mogą pomóc w trudzie
gdy jest ból - nie szlochać
nie mieć zbędnych złudzeń
kiedy nas umieszczą
pod zimnym kamieniem
niech innym obwieszczą:
miał czyste sumienie
Jan Siuda
Komentarze (11)
Bardzo ładny refleksyjny wiersz Pozdrawiam JANIE
podoba mi się:)
Ślicznie, mimo, że o nieuchronnie przemijaniu i
otulone płytą nagrobną
Ładnie Janie
Więc kochajmy się
Pozdrawiam :)
Tak to z tym życiem już jest, że nie każdy ma
możliwość w nim pożyć:)
Ładny optymistyczny przekaz.
Pozdrawiam:)
jestem przeciwniczką przedzierania się łokciami, ale
robi to wspaniale mój półroczny wnuk. Warto żyć i
kochać!!!
Witaj najdusia!
'niech innym obwieszczą:
miał czyste sumienie' -osobiście wolałabym ,żebym sama
w obliczu Prawdy kiedyś tak skwitowała tę okoliczność.
Cóż ludzko osąd ważny ale nie do końca. Nikt inny nie
zna naszych intencji działania, naszego serca.Fajnie
jak samoocena a oceną idzie w parze ale może to być
czasami pułapka.Nie sądźcie a nie będziecie sądzeni.
A w ogóle powinniśmy bardziej koncentrować się na
bliskości z
Jezusem a nie na tym jacy jesteśmy. Jesteśmy grzeszni
i grzeszni umrzemy. Nawet każdy Święty ma swoje
wykręty.
Pozdrawiam
Ładna refleksja. Pozdrawiam.
Co do łokci - celowo piszę "czasem",
choć takiej metody życia nie popieram!
jakoś trzeba to życie przeżyć, lepiej bez łokci, ale
nie zawsze się tak uda. Pozdrawiam ;)
:)))
sumienie czyste ,tylko te łokcie od pomagania lekko
podrapane