Żywot

1. O cudowny żywocie,
Dopełniony tu, w mej ziemi pierwotnej.
Jako ostoja dni mych krótkich,
Jako złagodzenie ran życia.
Krajobrazu pejzażem ,
Jak świeżą farbą , poprzez
Dotknięcie pędzlem
Podziwiałem…

2.O cudowny żywocie,
Który jak ręką bajkopisarza,
Tworzony został przez Boga.
Śniący na jawie,
Oczarowany blaskiem kropli,
I tych które spadały niczym balsam
Chłodzące me ciało,
I te w, których widziałem
Co zobaczyć sam chciałem.

3. O cudowny żywocie,
Wypełniający mą duszę,
Nadający jej kształt,
Nad podziw przejrzysty,
Uroczo napełniając mnie
Słotą letniego deszczu.

4. O żywocie cudowny,
Tak krótki , jak sznurek.
Prujący jak koc stary,
Lecz piękny jak obraz.
Wiem… dopełniam kresu,
Ale żywocie, Mój Żywocie!
Zachowaj się jak kropla,
Na liściu , jak chmura na niebie,
Byś był…

autor

kaznodziej

Napisany: 2007-06-05 Dodano: 2007-06-05 15:11:55

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie