Bezpowrotne uniesienia...

Czemu to wciąż tak bardzo boli... ?

Czas ciągle płynie... zostaja wspomienia,
a Ja tak pragnę zapomnieć o chwilach których już dawno nie ma.
Nie mogąc spokojnie oddychać... powracam w przeszłości dni ,
do osób których unikam, do miejsc, w których byliśmy "My".

Jest tylko jedna prawda i jedno jest tylko życie,
jest noc tamta przeklęta i ten Nasz pocałunek o świcie.
Są słowa, które tak bolą... tak ranią właśnie dzis Mnie,
i chwila... ta zapomnienia, którą z pamięci wymazać chcę.

Zapomnieć... o Tobie kochany tak trudno dzisiaj Mi jest,
tak bolą zadane rany... złamane w pół serce Me.
Tamte pamiętne chwile, dawno zabrał już czas,
bezpowrotne uniesienia, bo dziś już nie ma "Nas"

Dziś już nie ma "Nas"...

autor

ONA18

Napisany: 2004-02-24 Dodano: 2004-08-17 01:47:55

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 93

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie