*** (Co tkwi we mnie znowu...)

…choć lata mijają, w pamięci pożółkły już karty dni dawnych, to nadal na serca wodach wojna trwa, o sens tego o czym mogę powiedzieć – ja…

Co tkwi we mnie znowu
Co znów ludzie do mnie mają
Bukiety kwiatów układają poematy
A Tobie Boże nadaje patent
Na wielkość mej małej duszy

Już dawno zrozumiałam
Że dusza ma do mnie nie należy
A sercem włada tysiąc rekinów
Rekin zazdrości
Rekin miłości
Rekin lenistwa
Rekin godności

Głowa ma pusta
Rymów w niej brak
Poetki talent ktoś ukradł mi
Serca zadr nie zliczy nikt
Stado rekinów pławi się we krwi
Trzaska drzwiami pomiędzy komorami
Tylko nocą ciemna i złą
Gdy wokół błyska gromów sto
w mym sercu panuje nareszcie spokój
Bo me rekiny do snu się kładą
Na serca wody wypływa
Biały Delfin
------------------------------------------- --
On mi pomaga poznać gorycze
I poznać inną świata twarz

Nadal tylko czytam i punktuję, knebel wciąż w ustach mych tkwi i radość z bycia tu zabiera, nie wiem jak długo kara ta potrwa, a co najciekawsze nie wiem za co ta kara.

autor

Beniaewa

Napisany: 1982-01-26 Dodano: 2008-03-15 09:49:34

Ten wiersz przeczytano 891 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie