... do Taty
najdroższemu Tacie
idąc poprzez szlaki swego życia
małymi krokami
pokonując drogę przeznaczenia
idę
a Ty Tato
zawsze jesteś przyjacielem
duszę mą wybawiasz, wspierasz
Tyś patronem mego życia
gwiazdą mą świecącą
stwarzasz życie i oczyszczasz
duszę trzymasz
jesteś światłem drogi jutra
siłą i nadzieją
jesteś blaskiem światła zorzy
schronem mi bezpiecznym
tulisz w dłoniach szczęście moje
autor
Emilia Szumiło
Dodano: 2006-06-23 23:34:51
Ten wiersz przeczytano 749 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.