Błękit nieba
Błękit nieba zwrócony do wczoraj
Chyli się nad duszą. Gładzi
Włosy słońca. Szepcze na ucho przyszłości
Wiarę. Tłumaczy jutro
Dotyka ramienia ego. Śmieje się
Nie płacz. Podsyca
Ogień płonącej nadziei
Czerwony świt wita
autor
Emilia Szumiło
Dodano: 2006-06-07 02:09:39
Ten wiersz przeczytano 609 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.