dym fajki Maghrebu

far­by skry­wają wieczór
mik­stu­ra pus­tyn­nej róży
do­sycha w uścis­ku dłoni
sze­lest drzwi przy­gar­nia pier­wsze gwiazdy

w ce­ra­micznych urnach
rzeźbia­rze od­wra­cają głowy
ko­ty dep­czą pa­zu­ra­mi po dachówkach miasta
w głosie minaretów
kra­job­raz po­wiewa na wietrze

tu­ryści zbiegają po ryn­nie mętnej kropli
drążąc ociem­niałe skały
ca­mel upo­jo­ny fajką spokoju
usnął na grzbiecie swoich pragnień

bak­szysz od­dałem dżinnom
głod­nych wy­kar­mi pierś nadziei

Nabul

autor

marekg

Napisany: 2016-09-09 Dodano: 2016-09-09 20:33:27

Ten wiersz przeczytano 771 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie