*** idziesz KSIĘŻNICZKO swą...

Idziesz księżniczko swą aleją
Usłaną z róż usłaną z łez
Na końcu drogi tej nadzieja
Że oprócz ciebie ktoś idzie też

Patrzysz czasami w swoje okna
Widzisz jak noc otula je
Noc czarna, dumna i samotna
Jak ty w ostatnim swoim śnie

Powracające wciąż wspomnienia
Gasnące wraz z płomieniem świec
Chciałabyś Bogiem być istnienia
Chciałabyś- ale Bóg już jest

Czasami tylko żal odczuwasz
Że nikt nie pytał cię o zdanie
Gdy pchnięto cię brutalnie tak
W dorosłość tą- jak na szaniec

Czasami tylko szlochasz sobie
Gdy jesteś sama gdzieś w pościeli
Na zewnątrz musisz być wytrwałą
Żeby się inni nie dowiedzieli

O tym że jesteś jak księżniczka
Która uwielbia się wygłupić
Czasami pragnie gdzieś zatańczyć
Czasami tylko tylko upić

O tym że lubisz blask księżyca
I czasem też, też się boisz
O tym że wcale nie jest łatwo
Gdy pośród tłumu samotnie stoisz

O tym że lubisz śpiewać czasem
Gdy jesteś gdzieś na środku miasta
A potem pragniesz pragniesz zakrzyczeć
Nawet w kościele- cholera jasna

O tym że jesteś tylko sobą
Piękną wrażliwą i radosną
Że czasem starczy ci tylko słowo
Wypowiedziane całkiem prosto

Idziesz księżniczko swą aleją
Usłaną z róż usłaną z łez
Nie patrz że inni to twardziele
Ja idę obok przecież wiesz

autor

Sir_Artur

Dodano: 2006-06-11 01:06:12

Ten wiersz przeczytano 718 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie