.... jak pory roku
Przemijam, jak pory roku
W każdą ich szatę strojona
Świat, pierwsze oczu otwarcie
Powstaję z Zimy
Przedwiośniem zbudzona
Głaskana, pieszczona słońcem
W majowym deszczu skąpana
Jeszcze nieśmiała, nabrzmiałe pąki
Taniec zaczynam
W suknię Wiosny ubrana
Do słońca głowę odwracam
Niczym mi różne przeszkody
Myśli szalone, ciało gorące
Lato płatki rozchyla
Czas na miłosne gody
Lekkim wiatrem muskane
Życie w tańcu wiruje
Paletą barw przetykane
Nieco zmęczone
Smaku Jesieni próbuje
Zima znów mnie utuli
Gdy zegar zatrzyma istnienie
Miękkim puchem przykryje
Ślad ucałuje
Komuś zostawi wspomnienie
Komentarze (18)
Przepiękny wiersz, urzekł mnie :) Pozdrawiam
serdecznie i życzę szczęśliwego dnia kobiet +++
"Komuś zostawi wspomnienie" podoba się. pozdrawiam
Powtórzę za graynano: piękny wiersz o przemijaniu
kobiety w porach roku.Pozdrawiam serdecznie:)
Kolejna, piękna refleksja.
Dołączam do czytelników, którym wiersz się podoba w
treści i formie. Miłego wieczoru:)
Bardzo ładny wiersz, przemijanie kobiety w porach
roku. Podoba mi się. Pozdrawiam:)
Ładnie ukazane pory roku :)
Podoba się to przemijanie i wiersz. Pozdrawiam :)
milyena - to trzymaj to lato.... :-)
dziękuję za Wasze odwiedziny i komentarze, głosy.
Pozdrawiam wszystkich serdecznie :-)
Ładnie
A u mnie jakby przedwiośnie
Pozdrawiam:-)
Dziekuje za mily komentarz:) zycze dobrej nocy :*)
ładnie a u mnie zima mocno trzyma
Pozdrawiam:))
Bardzo się podoba!
U mnie chyba lato ;)
Pozdrawiam :)
świetny wiersz, świetny pomysł i wykonanie. a nad
wierszem unosi się Twój motyl. piękna liryka
pozdrawiam serdecznie :)