*** Kochankowie ***

Dwoje ludzi spotkało się przypadkiem,
ciągle na siebie patrzyli ukradkiem,
było pewne że byli od pierwszego wejrzenia zakochani,
w siebie...wpatrzeni.

Po paru dniach On i Ona,
spotykali się często,
Co noc w tym samym miejscu.
W końcu się pobrali,
bo się mocno kochali.

Wiedzieli co to miłość,
Wiedzieli co to grzech,
dlatego pewnej nocy spotkał ich pech.

Pokłócili się oboje,
gdy byli we dwoje,
O co ?
Nie wiadomo.
Dlaczego ?
Kto wie ?

Tak dni mijały,
powolutku się odliczały.
Ona pamiętała tego młodzieńca przystojnego,
z którym kiedyś dzieliła życie,
On pamiętał piękną dziewczynę którą kochał nad życie.


W końcu Ona zmarła,
po niej On.

Ich życie się ciągneło dalej lecz nie na świecie.

Może się jeszcze kochają ?
Kto wie ?
Może tylko przez całe życie będą szeptać kochanka imię.

"Wszystko ma swój początek,
ale ma też swój kres."
Co ten staruszek za rogiem rzekł.
Opowiedział mi Ich historię której początek zapamiętam do końca życia.

Dwoje ludzi spotkało się przypadkiem,
ciągle na siebie patrzyli ukradkiem,
było pewne że byli od pierwszego wejrzenia zakochani,
w siebie...wpatrzeni....

autor

lucysia

Dodano: 2005-04-21 11:26:23

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie