à la russe

kochającym bez granic

Tym razem będzie przekład z rosyjskiego starej, wojennej sowieckiej pieśni. Zauważcie, że nie ma tu żadnej wrednej propagandy, jedynej słusznej ideologii czy dumy z sukcesów Armii Czerwonej. Liryczna prostota tej pieśni nie tylko uwodzi swą urodą, ale wprost dławi w gardle.

htpps://www.youtube.com/watch?v=-T535msq93g

Wydaje mi się, że nawet marmurowy posąg Wenus z Milo, wobec takiego ludzkiego bólu, wyjącej tęsknoty i żarliwej miłości, wplątanych w wojenny koszmar, zapłakałby rzewnymi, krwawymi łzami. Odrzućmy zatem wszelkie uprzedzenia, resentymenty, czy, nie daj Boże, ksenofobię.
Popłaczcie sobie, ku oczyszceniu swej duszy, z biednym sołdatem, w zimnej ziemiance.

Софье Кревс
Землянка

Бьётся в тесной печурке огонь,
На поленьях смола, как слеза.
И поёт мне в землянке гармонь
Про улыбку твою и глаза.

Про тебя мне шептали кусты
В белоснежных полях под Москвой.
Я хочу, чтобы слышала ты,
Как тоскует мой голос живой.

Ты сейчас далеко-далеко.
Между нами снега и снега.
До тебя мне дойти нелегко,
А до смерти — четыре шага.

Пой, гармоника, вьюге назло,
Заплутавшее счастье зови.
Мне в холодной землянке тепло
От моей негасимой любви.
Ноябрь 1941

Mój przekład:

W ciasnej norze się tli ognia żar,
Ze smolistych kłód czarne te łzy
I harmonii ten zaśpiew i czar,
A te oczy, ten uśmiech, to ty.

Szepczą chaszcze o tobie mi wciąż,
Puste pola pod Moskwą i śnieg.
Pragnę, miła, ach, usłyszże to,
Jak tęsknota ta dławi mój śpiew.

Hen, daleko ode mnie, ty śnisz,
Zaspy śniegu jak mur dzielą nas,
Wszak niełatwo do ciebie mi przyjść,
Cztery kroki do śmierci w ten czas.

Na pohybel zamieci mi graj,
Graj i szczęście me rozplącz mi ty,
W mroźnej norze gorąco mi tak,
Moja miłość żywym ogniem się tli..

sercom na śniegu

autor

Art Klater

Napisany: 2014-12-27 Dodano: 2014-12-27 11:54:21

Ten wiersz przeczytano 2694 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie Okazje Dzień Dziadka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie