Na korytarzu
długi korytarz
cierpienia
spowity w bieli
ciszy
to miejsce o którym
wielu
pragnie jak najszybciej
zapomnieć
i nie wracać tutaj
nigdy
niestety
pomimo
bólu i smutku
istnieje
i będzie istnieć
bo
pomaga i daje nadzieję
przybyłym tutaj
szacunek i
poważanie
temu miejscu się
należy
to właśnie tutaj
wielu
otrzymuje drugie
życie
ale i odchodzi także
wielu
do krainy wiecznego
cienia
stoję w tym
korytarzu
wsłuchany w unoszącą
się wokoło ciszę
wpatrzony w jego
niekończąca się długość
w skupieniu i w
milczeniu
oczekuję na
wiadomość
a wraz ze mną stoją
strach i niepewność
bo nie wiem co
przybędzie
z jego oddali jako
pierwsze
20.04.2006.
Komentarze (46)
najważniejsze że jesteś - pozdrawiam serdecznie:)
Szpital lub przychodnia i czekanie na "wyrok".
Posłałam list emailem.
Jak najmniej takich korytarzy.Pozdrawiam:)
Poruszająca refleksja. Pozdrawiam bardzo serdecznie
Karolu
Mały błąd w pisowni (refleksja )
Smutna reflekcsja ale ważne że jest
nadzieja.Pozdrawiam serdecznie.
Taki klimat jak w życiu po życiu :)
Smutno, kazapie i refleksyjnie u Ciebie, ale z
nadzieja i tak byc powinno.
Pozdrawiam:)
pobycie*
pracujac w szitalu widziałam nieraz śmierć
tutaj w Swoim wierszy piszesz o długim korytarzu o
poycie tam w bólu i cierpieniu i o smierci klinicznej
lecz zawsze jest jakieś światełku w tunelu
widać tam jeszcze byłeś im niepotrzebny i miałeś tu
coś do zrobienia
pozdrawiam Karolu:)
Karolu smutno u Ciebie jak i u mnie!!! pozdrawiam
serdecznie
bardzo trafne komentarze tak było w 2005 po raz
pierwszy
dziekuję ze mnie czytacie
Karolu zawsze trzeba mieć nadzieję, że wszystko dobrze
się ułoży. Pozdrawiam cieplutko :)
Bardzo wzruszający, smutny, a zarazem przynoszący
nadzieję. Jeśli tu chodzi o śmierć kliniczną, chętnie
takiej historii posłuchałabym.
Twoje wiersze Kazapie są mądre i głęboko refleksyjne,
mobilizują do lepszego życia.
Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję za wizytę.
celna refleksja Karolu otrzymałeś dar w postaci
śmierci klinicznej a więc narodziłeś się powtórnie.
pozdrawiam serdecznie :))
dziękuję za wizytę u mnie