NIE MÓW JAK ŻYĆ

nie mów jak żyć bo dobrze wiem
co było nie wróci minął tamten czas
zawsze czegoś nam brakuje wiara
wizja plany wszystko się zmieniło


żaden malarz tego nie namaluje
pomyśl przez chwile żyjesz wesoło
gdy masz te naście lat czas piękny
beztroska młodość tęsknota też nie śpi

czy można wierzyć komuś bez końca
przygnębieni szukamy schronienia
każdy dzień przynosi nowe zmiany
sen nie daje wypoczynku w nim koszmary

pragnienie żyć lepiej nie jest złem
smutne że większość ludzi choruje
kiedy serce stanie umierają bliscy
wtedy wszystko staje się zbędne

nie żyjmy na tej ziemi jak obcy turyści
kochajmy się nawzajem czujmy ból smutek drugiego człowieka to nasz brat i siostra
życie jest wspaniałe tylko doceńmy w porę.

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2020-11-06 Dodano: 2020-11-06 20:02:25

Ten wiersz przeczytano 1348 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie