Moja twarz

Ta twarz to Ja
nie ta- lecz ta z gwiazd ułożona
i co wschód słońca z morza wynurzona
Nieznana, lecz tak oczywista,
tak naturalna i tak bliska,
że trudno ją zauważyć, zrozumieć
i otrzeć łzy, pocieszyć, to trzeba umieć
Bo moja twarz, choć tak zwykła,
zwykłą nie jest,
gdyż część siebie oddały jej
gwiazdy, słońce i morze
W kolorach tęczy się mieni,
lecz nigdy, już nigdy się nie zmieni

autor

splendor

Dodano: 2005-08-26 15:56:25

Ten wiersz przeczytano 2559 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie