... Nie umiem...

Żyć inaczej już nie umiem,
boję się,że nikt mnie niezrozumie.
Niechcę już wonnym kwiatem być,
chcę nareszcie zacząć żyć!
Kwitnąć jak grusza wiosną
owoce wydawać i rosnąć dalej rosnąć,
a gdy grzmoty przyjdą i wichury,
swą gałąz uniosę do góry,
liście opadną,rodzic przestanę owoce,
czuję już,że moje serce z bólu dygoce.
Byłam zbyt słaba,bezsilna i zdruzgotana.
Już mnie nie ma, na gałęzi pozostała tylko duża rana,
Nie wrócę,Odeszłam,
swoje życie zbyt krótką drogą przeszłam.
Żałuje !!!

autor

***ilonka***

Dodano: 2006-02-21 19:20:38

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie