... pożegnanie ...
.. dla tego, który był jak powietrze...
Jest tyle dróg mój przyjacielu
i każda dziwnie pustą jest,
i tylu ludzi obok, wielu,
i twój milknący w nocy śmiech.
Jest tyle żyć mój przyjacielu,
i czułych słów, i gniewny szept,
i tyle wspomnień, szczęść u celu,
i tylko ty odszedłeś gdzieś.
Płonący znicz i róży kwiat
ostatni dar na długą drogę,
pozostał tylko żalu szlak,
na który z tobą wejść nie mogę.
autor
smutne oczy
Dodano: 2008-10-02 14:08:06
Ten wiersz przeczytano 436 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Smutny klimat bogata treść i wiersz wartościowy o
uczuciach do ukochanej osoby taki bardziej osobisty i
jak pisze Bałachowski wart głosu.
Jest dobry, a jarmolostan ma rację- byłby świetny: np
"i gniewny szept TO tyle..." zamiast "i tyle"; mozna
by próbować iść tą drogą; wiersz ma super treść ale
tten nadmiar i niepotrzebnie tworzy rysę. (Tak czy tak
głos zostawiam przy tym wierszu, bo tego wart}
Wiersz byłby bardziej wartościowy gdybyś " i"
ograniczyła do koniecznego minimum.