*** tantra mojego życia ***

Wszystko wciąż mija,
mijają łzy,
mijają uczucia,
mijają piękne dni.
To było jak sen i tak już zostanie.
Bo życie naprawdę jest takia jak taniec.
Jest piękne jak kroki pasują do siebie,
I wtedy naprawde czujesz sie jak w niebie.
Jednak czasami ktoś kroki Ci zmienia
I kończą sie nagle te senne marzenia.
Wszystko szarością oplata się nagle
I nie ma nikogo Kto podniesie żagle.
Jest TYLKO ŻYCIE i jego udręki.
Są schematy życia, a w nich ludzkie lęki.
Wszyscy jak papugi patrząc wciąż na siebie,
Robią to co inni, bo nie wierzą w siebie?
A życie z dnia na dzień staję się udręką,
My sami dążymy, by stało się męką!

Dlaczego nie cieszy nas promyk słońca?
Brak korków na drodze, czy widok zająca?
Dlaczego dążymy do czegoś co nie ma?
Dlaczego wierzymy tylko w marzenia?

Dlaczego?!!!

... a ja chce tylko żyć i słuchać serca swego,
łapać w ręce czas uciekać od złego.
Chcę cieszyć się śniegiem i uśmiechem ludzi,
chcę śnić na jawie i zła nie budzić.
Chcę być tylko sobą i szukać nadziei,
Chcę klucz szczęścia dać ludziom, by choć go przyjeli.
Chcę mieć wszystko to co bawi i cieszy
Chcę czarować chwile i wszystkich nimi śmieszyć.
Chcę sprawić by me życie piękne było,
Bym mogła odchodząc krzyknąć WARTO ŻYĆ BYŁO!!!

... bede na pewno probować, choć nie jest łatwo żyć wśród bezmyślności ludzi i ich ścisłych schematach życia ...

autor

Samii

Napisany: 2006-12-05 Dodano: 2007-01-26 17:14:46

Ten wiersz przeczytano 688 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie