12 za 03:56

Modlę się co dzień za twój grzech
Przekleństwami zakarmiam nasze Dzieci
Na śmierć.
Uratuj je lepiej. Obudź to, co martwe Od zawsze.
Skórzane ślady ignorancji gwałtów
Te co kocham najboleśniej koronują Cię mym zbawcą
I katem
Bez świadków
Stań albo stałaś się rzeką ludzkich Banalnych zaklęć
Niewyczytanych słów zszywanych ust
Zabij czego nie możesz ocalić aby Mogło żyć
Gdzieś tam byle kalecząc twój umysł
Sprzedaj każdy cień, zagub ostatnie Brudne
Marzenia, nazywane wspólnymi
Aby podarować sobie i mi
Niewidzialny blask uwolnienia
Pozwól chociaż znależć mi
Namiastkę życia pośród miejsc Odległych Tobie
I wybacz jeśli zgubię do nich drogę
Bo nie wiem juz co mogę
I jak

autor

Vicarious

Dodano: 2006-09-06 18:25:36

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie