15:00

Zauważyłam ostatnio zegar na ścianie
jest dziwnie spokojny...
od momentu, kiedy go powieszono,
kiedy ostatni raz wymieniono baterię,
kiedy ostatni raz zmieniano czas na letni,
wisi...
nie buntuje się...
nie odzywa ani słowem,
być może dlatego, że nie może...
a może dlatego, że nie chce...
dlaczego mu się dziwić?
Niczego mu nie brakuje
spokój
cisza
brak problemów
marzenia
zainteresowanie

tak...
zainteresowanie
ciągłe
nieustające
zainteresowanie wszystkich
niby oczywiste,
a jednak tak znaczące.
Zegar jak człowiek,
ale tylko temu pierwszemu
bezinteresownie
potrafimy dać tak wiele...

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą...

autor

Biedruś

Napisany: 2005-03-07 Dodano: 2005-04-20 22:34:12

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie