21.33 - Wizja nieuchwytności
XI Cykl W I Z J E
Zrównoważony łoskot uderzeń
zaizolowany tłok
przesunięć
okruch spadającego
blasku
zasłonięty pryzmatem
kolorów
kruszejąca siła
wznoszenia
przemierza drogę
jednostajną
rozwartość płynąca w
dal
w horyzont niewidocznych
skojarzeń
kafar wbijający
uczciwość
w szalbiercze chytre
spojrzenie
zanik myślowych
kolorów
przytłacza ciężarem
kwarcytu
głos stłumiony w
ciemności
zapomina własne echo
widnokrąg rozlanych
wspomnień
przelewa miłosne
przeżycia
pełna egzystencja
gnicia
wśród chwytników
czasu
zatrzymana
nieskończonością
nieuchwytność
a Ty jak
dostrzegasz…
02.04.ubiegle
stulecie.
Komentarze (13)
Wiersz który pobudza do myślenia i przez to wciąga do
uważnego czytania czytelnika. Dobry wiersz. Pozdrawiam
Karolu wiersz jest ciezki ale gdy poczyta sie go kilka
razy powoli na spokojnie wtedy sie go zaczyna rozumiec
i wtedy mozna dostrzec ze to jest bardzo dobry
wiersz chociaz bardzo pesymistyczny ..
super, niewiarygodne; te dwa kawłąki: "kafar wbijający
uczciwość
w szalbiercze chytre spojrzenie" i "pełna egzystencja
gnicia
wśród chwytników czasu' trafia do mojej skarbnicy
językowych bejowych nieudolności;
kafar wbija uczciwość w spojrzenie - to czysty bezsens
Dla mnie zbyt ciężki klimat. Nie lubię takich wierszy.
Drugi raz go nie przeczytam.
Troszkę jak dla mnie trudny ale to ciepło w sobie
Twoje ma! :-)
biały wiersz pięknie napisany, nieuchwytna
rzeczywistość, warto zastanowić się nad przemijaniem,
pesymizm, nie ma pesymizmu w wierszu.
Czytać kilka razy i wiadomo o co chodzi autorowi w tym
wierszu.
Drogi autorze. Nie lepiej ten cały cykl od razu wysłać
do wydawnictwa , bez pośrednictwa tego portalu? Nie
widzisz co napisane w komentarzach? A ten utwór jest
ciężki jak ołów i zgrzyta jak miażdżone szkło.
Wystarczy przeczytać kilka linijek i już się jest
zniechęconym do dalszego czytania. Opamiętaj się z tą
radosną twórczością, chyba, że bardziej cenisz głosy
niż piórka.
Prawda o życiu przeciętnego śmiertelnika, próbujacego
szukać drogi prostej i normalnej. Ciężkim słowem
pisany.
Bardzo ciekawy wiersz, ale czemu taki pesymiczny ?
z wrazenia wiersz przeczytalam trzy razy
by zrozumiec go bardziej niz sie da
i widze ile w nim kunsztu przeslanie mi troche blask
talentu autora przeslania
zachwycil mnie wiersz
wiersz jak sen
wspanialy i troche taki ciezki
daje do myslenia i pokazuje smutna strone
rzeczywistosci
najpierw zaciekawil mnie tytul,potem sam
wiersz.przeczytalam go pare razy.dopiero za ktoryms
razem zrozumialam,ze jest naprawde dobry i ma cos w
sobie.pesymistyczny ale podoba mi sie
Rzeczywiście ciężki wiersz.Kafarem uczciwości nie
wbije się w człowieka.Z tym trzeba się urodzić .Nie
pomoże nauka, gdy człowiek człowieka pragnie oszukać
Autor pisze;rozwartość płynąca w dal,zatrzymana
nieskończonością nieuchwytność,jak ją
dostrzegasz?Ciekawy ,chociaż trochę ciężki
wiersz.Poważny w swym pesymizmie.