‘’Zaspół...

Kochajmy dzieci nasze sercem i rozumem.

Mój Boże…
Już umiesz namalować słońce i kwiatek róży
Płatki rosy i śniegu biel
Coraz szybciej rozumiesz sens słów
Wiesz nawet do czego jest nóż i taboret
Do czego słóży widelec i łyżka
Wiem że to takie trudne dla ciebie…
Dzieci w twoim wieku już nie bawią się samochodzikami
I nie chcą zostać królewiczem i zaczarowanym magikiem
Nie chcą już słuchać bajek o misiach czy kaczkach
Nie chcą tańczyć przy dziecięcych piosenkach
Nie chcą liczyć pomalutku kropek biedronce
Już nie chcą być trzymani za ręke…
Wolą kopać w piłke i oglądać zabronione filmy
Wolą śmiać się z obleśnych dowcipów
I słuchać rokowych kapelii…

Cóż…
Synku mimo iż masz 17 lat wciąż mnie kochasz i widze to
W twoich oczach i w głosie
Jak mi malujesz laurke kredkami drewnianymi
I jak chodzisz wtulony we mnie na ulicy
Nie żałuje że jesteś chory
Bo to nie wyklucza moich uczuć do ciebie
Wciąż jestem twoją mamusią a ty moim spełnieniem.

autor

Cynduś

Napisany: 2008-04-04 Dodano: 2008-07-31 00:15:58

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie