† Cmentarna ceremonia †

Skrzeczące wrony, latające sowy,
Śpiewajcie na znak mój…
O to dzień nadszedł,
Gdzie serce me oddam …
Stąpam po ścieżce usłanej czarnymi płatami,
Płatami zwiędłych róż,
Obok- latarnia,
Paląca się bladym płomieniem…
Idę… swój wzrok kieruję ku ołtarzowi,
Na którym posrebrzana szkatuła stoi…
Tam ułożę swój skarb,
Na znak zjednoczenia ze zmarłymi…
Bo to oni bronić mnie będą
Przed Sądem… Przed Bogiem…
Który skarze mą osobę w doliny,
Gdzie panuje wieczna męka,
Tam gdzie słońce swych promieni ze strachu nie ukazuje…
Na cóż mi Oni- strażnicy?
Wola Boska jest nieubłagana…

autor

Melito

Napisany: 2007-12-11 Dodano: 2007-12-11 00:00:36

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie