Aby do jesieni

Joanno : dziękuję za zrozumienie.
yamCito: Mogę pochylić przed Tobą głowę, bo Twój zapał
jest wyczuwalny:)
Bello Jagódko: dziękuję za zwrócenie uwagi na cokanie.

Skorzystam z sugestii i naniosę poprawki.
Miłego dnia wszystkim.

pięknie, delikatnie, treściwie:)

"Liryki we mnie tyle,
co kot napłakał.
Głowę przed tymi chylę,
co mają zapał"


to "co", i dalej powtórka "co" ciut mi przeszkadza...
reszta super:)

a propozycja?
na pewno własną masz lepszą:)
np.
"u któych zapał"
"mających zapał"
a wybierając np, "u których"
tutaj możnaby zmienić:
"Odnajdę się w jesieni,
która pozwoli"
na np. "ona pozwoli"
ale wiadomo, Twój wierszyk. Buziaczki przesyłam:)

to chyl przede mną, ponieważ ja mam chociaż zapał do
liryki

koty płaczą w marcu-czemu nie liryka
wiosenna?:))krzemanko-doskonale Cie
rozumiem,pozdrawiam

Dziękuję wszystkim za wizytę i
komentarze. Dobranoc.

bardzo lubię jesień
pełna nostalgii i melancholii
rozmarzyłem się w Twoich wersach
pozdrawiam

I pięknie lirycznie zaintonowałaś.Miłego wieczoru.

też mogłabym być peelką, na końcu ze /sztuczką/ :))
pozdrawiam;)

nawet refleksja i zaduma może być ciekawym odcieniem
ironii

Z przyjemnoscia, krzemAnko czytam Twoje wiersze, o
kazdej porze roku:)
Pozdrawiam:)

Twój wiersz wzniósł mnie na wyżyny.:)

ze wszystkich uczuć to własnie melancholia jest
największym skarbcem,żrodłem najpiękniejszych
emocji,pozdrawiam

Ładnie, ale ja myślę że o każdej porze roku dokonujesz
tego co nazywamy sztuką:)
Miłego wieczoru:)

Ot i powstała, z nutką liryki w tle:))) Uściski:)

Nie wyobrażam sobie nie widzieć Twojego uśmiechniętego
Duszka. Żadnych urlopów od pisania!
Pozdrowienia serdeczne!