Adolf, Józef, George

Świat co jakiś czas wydaje brzemię
Aby niszczyć zwykłych ludzi
Nie dać wytchnienia, sprawiać ból
Na chwale własnej władzy

Pierwszy dużo myśleć nie trzeba
Uwolnił w bólu miliony dusz od ciał
Zakrywał się dobrem własnego narodu
Eksterminował kogo się tylko dało

Drugi bardzo był podobny w działaniu swym
Lecz nie szczędził nikogo kto pod jego mocą był
Ku chwale sprawiedliwości społecznej
Wymordował tych których za podejrzanych tylko miał

Trzeci przypadek bardzo odmienny
Nie zabija w sposób bezpośredni
Głodem kładzie „trzeci świat”, ciągle ropy mu brak
W słowie bezpieczeństwo, szuka zysku możliwości

Prosta pieśń na usta się pcha
Dość już mam cię Ameryko
Cudowna Ameryko
Która dla dobra swego wykończy każdego

Pamięci wszystkich tych którzy tracili życie przez. Chore ideologie innych, chciwość, chęć władzy czy po prostu głupotę... Nie zapominajmy o ginących w głodzie przy obojętności najbogatszych państw naszego globu.

autor

Niespełniony

Napisany: 2006-12-14 Dodano: 2006-12-15 11:39:14

Ten wiersz przeczytano 1083 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Nieregularny Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie