Alpinista

Dziś schodzę po starej linie,
jak niegdyś mój szalony ojciec.

Szorstki sznur kaleczy dłonie
i strużki krwi tulą się do skóry.

By wszystko było dobrze,
mam zamkniętą w butelce
zatrutą wodę, co pomaga
na cierpki strach i wspomnienia.

By wszystko było dobrze,
zabrałem wszystkie moje zdjęcia
i napisałem długi list, którego kartki
mają różne kolory i zapach przeprosin.

Dziś zszedłem po starej linie
i myślałem o wiosennej burzy.

Zasnąłem spokojnie pod kamieniem,
by coś przygniotło dziecięcą tęsknotę.

autor

nikt

Napisany: 2007-05-31 Dodano: 2007-05-31 20:58:25

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie