Ambicje

Nie Twoje ambicje

'Musisz być pierwszy'

Poprzeczka wyżej,

niż sięgasz wzrokiem

Motyka, z którą

można skoczyć na księżyc

Presja otoczenia

i scena wymuszenia

mówisz, 'kwestia przyzwyczajenia'



Przytłoczenie,

Przytłumia własne ja,

które gubi się pośród

szarego dnia

Schody są takie kręte

wysokość taka odległa

Głosy w głowie,

w sercu, duszy i nawet słowie



Ruszaj! Biegnij!

To Twoje życie,

które marnujesz rutyną

Staram się!

Nie prosząc o nic!

To mało, to ciągle nie to

nigdy nie będę

wystarczająco dobra!

autor

kasia_victor

Napisany: 2007-10-23 Dodano: 2007-10-23 18:04:34

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie