Ambitnie i dydaktycznie
"Ambitnie i dydaktycznie".
02.10.2014r. czwartek 11:05:00
Ambitnie i dydaktycznie
Wskażmy małego i dużego tyrana,
Niechaj nam kibicuje biel,
Opancerzona w błogosławieństwo
W kółku pokoju
I w marszu ku nowym, nieznanym
tajemnicą.
Ambitnie i dydaktycznie
Niechaj rozpocznie się na dobre jesień,
Bo jesienny deser i design
Jest zawsze pod ręką
I zawsze z najlepszej strony
Odkryjemy do kilu razy sztuka.
Ambitnie i dydaktycznie
Zrobi się, gdy zagramy w uzbrojone
pieszczochy,
Czyli w rozpoznanie prawdziwych uczuć
W supermarkecie Miłości i rozwiązłości.
A wszelkie zwierze drogowe
Niechaj zaciska pieść w rycerskim szyku.
Ambitnie i dydaktycznie,
Tak sądzę, ale pytanie, czy aby na
pewno?
Wszakże wiele dzieje się,
A człowiek pracuje wciąż w życiowej
winnicy
I w efekcie motyla swój hymn wydobywa.
Jest pokora, to dobrze,
Bo lepiej późno niż wcale.
Ambitnie i dydaktycznie
Stańmy się rzecznikami natchnienia
W powołaniowej nocy cudów,
Bo skoro liczy się tylko miłość
To musimy wyzbyć się
Haczyka obiektywizmu,
Wszakże wszelka prawda nie leży
W okolicach jasności i ciemności,
Ale w centrum jasności.
Ambitnie i dydaktycznie
Istnieje prawda,
Bo ona wszakże istnieje po coś
I fajnie zauważyć, co się dzieje,
Jednak szkoda, że wielka ściema zawarta w
pigułce
Każe nam iść na front rozwoju,
Gdy tymczasem następuje rozwód
I kryzys bezpieczeństwa.
Ambitnie i dydaktycznie
Liczy się przepis na sukces
I inteligencja elektronowego serca
Skryta w kieszeni życia.
A wszelkie nagrody jak i odznaczenia
Błagają o litość
I o kromkę w drodze ku wieczności,
Oby nie wieczności zapomnienia.
Ambitnie i dydaktycznie
I tak filozoficznie zakończmy,
Bo nauka to słone muzeum
Krwawego położenia.
Komentarze (1)
Ambitnie i dydaktycznie!