Zakłopotanie

"Zakłopotanie".
02.10.2014r. czwartek 11:24:40

Zakłopotanie,
Gdyż wszedł do mojego życia Jezus, Zbawiciel
I położywszy swą dłoń na mej głowie
Pobłogosławił mnie.

Ja zakłopotany
I oszołomiony
W ekstazie szczęścia
Staję się ocaleniem,
Jestem niezapisanym pragnieniem.

Jest cudnie,
Wokół roztacza się zakłopotanie,
A ja wciąż wypatruję najwspanialszą
Dla mnie dziewczynę.
I szukam błękitu Nieba,
Bo prócz dziewczyny tego mi potrzeba.

Przekroczyłem pewien próg tajemnicy,
Leży przede mną otwarta księga,
Wiatr delikatnego spojrzenia
Trzepocze niezapisaną bielą kart,
A ja chcę w tejże księdze zapisać
To, jak chcę żyć,
Bym mógł godnie przeżyć
Chociaż odrobinkę wrogiego czasu.

Zakłopotanie
Wcale, że nie przemija,
A wręcz narasta,
Bo ja pozwoliłem sobie
Podyktować Panu Bogu swe pragnienia.
Nie wiem jak dłużej żyć,
Nie wymieniając w swych tekstach Twojego pięknego imienia.

autor

AMOR1988

Napisany: 2014-10-02 Dodano: 2014-10-05 10:27:33

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie