Ami

Włosy do stóp zmienią oblicze Ziemi. Kto wie, co będzie po wielkim trzęsieniu, kiedy objawi się ten jedyny. Może to
owoc stanie się bożkiem, a ci którzy przed nim klekną, jak kamienie skupią się tylko na sobie. Z ust do ust chodzą
proporcje palców, które miałyby czesać wybrańca. Nie wie nikt, dokąd zajdą ci, których dłonie na zawsze pozostaną we
fryzurach.

I ty jesteś, mój mały Ami, z włosami tak pięknymi i długimi jak nikt inny. Może Tobie pierwszemu wyrosną one do ziemi,
tu w krainie, gdzie liczy się tylko sok z Alicji, którą żywi się każdy. Przy każdym czesaniu odczuwasz jednak
niesamowity ból.

W bezkresie słów rozpuszczonych jak latawce, nie ma miejsca na litość. Wtapiasz się w tłum zaciągając pościel na uszy, lecz niedługo wytrzymasz na jednym oddechu. Są głosy które słyszysz dokładniej; mówią same za siebie. Zetnij je Ami, zetnij. Nieważne że w wielkim wirze zobowiązań nie ma miejsca na ukłony.

autor

Krzysztof.El

Napisany: 2015-03-27 Dodano: 2015-03-27 14:26:22

Ten wiersz przeczytano 733 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie