Ananke
Wyniosłe spojrzenie paraliżuje ufność.
Szyderczy uśmiech wyśledza porażkę.
Rzeczywistość płoszy niewinne marzenia.
Ciekawość zniknięcia nieuchronnie
przyciąga.
Ponura zawiść kładzie kres wędrówce.
autor
Nathan
Dodano: 2014-09-20 17:03:57
Ten wiersz przeczytano 2120 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Ponura zawiść - nad wyraz wymowna.
Trochę mi przeszkadzają metafory dopełniaczowe - chłód
spojrzeń, aleja zniknięcia. Brzmią bardzo banalnie.
Poza tym podoba mi się to, że każdy wers mógłby
samoistnieć.Każdy stanowi osobny sens, który w całości
tworzy tytułową /nieuchronność/.
Pozdrawiam,
A.
Czasem wydaje się że wszystko się sprzysięgło by
prowadzić ku nieuchronnemu...
Oj ciężki kaliber, dobrze ubrany w formę.Czasem
bywa,że zawiść kładzie kres wędrówce,czasem może to
być np za szybki sukces,którego ktoś nie potrafi
unieść,różnie bywa z tym,co nam przeznaczone.Ufność
często jest tłamszona przez niechęć,zawziętość czy
brak otwartości z drugiej strony...
Pozdrawiam serdecznie.
Miłego dnia życzę:)
Wszystkie odcienie straty...