Aniele mój

Aniele mój, dlaczego uciekasz?
Gdzie się podziewasz?
czemu pozwoliłaś mi skosztować samotności,
obiecałaś nie zostawić mnie po kresy wieczności.



Życie z Tobą było snem, marzeniem, pragnieniem
teraz pozostało jedynie cierpieniem,
bo moim miodem byłaś Ty,
kolorowałaś moje sny,
zaspokajałaś pragnienia,
budowałaś marzenia.



Moje serce przebiłaś szablą nienawiści,
chociaż nie miałaś z tego żadnych korzyści.
Ty sama też cierpiałaś,
w lustrze łzy swe oglądałaś,
jedna za drugą miarą były smutku,
i na złość, po policzku spływały powolutku.



Z pustką w sercu i ja i Ty,
swoimi drogami podążamy,
w milczeniu i z obrazem spuszczonej głowy,
przychodzi nam witać kolejny dzień nowy.



Jednym słowem twierdzę moją zburzyłaś,
nadzieje i plany w powietrzu rozmyłaś.
Serce jak wodospad strumienie boleści wylewa,
coraz ciszej, coraz wolniej dzwon uderza.
Jeżeli serce moje nie może znaleźć Anioła,
niech Diabeł wybawić z cierpienia mnie zdoła...

autor

TouchMySoul

Napisany: 2008-06-11 Dodano: 2010-04-13 12:00:25

Ten wiersz przeczytano 810 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie