Animowane animozje

Była zima, gdy papierowe samoloty zaatakowały moje miasto.
Na szczęście miałam przy sobie pozytywkę.
Zagłuszyła spadające pociski.
Dzięki czemu bez strachu wzięłam się za cerowanie podartych spraw.

Siedziałam ze sprawą w rękach, gdy nagle runęła połowa mojego domu.
Grzebiąc mnie przy okazji pod gruzami trosk.

Na moją twarz spadły papierowe płatki śniegu.
Przeżyłam a oprócz mnie mój telewizor,
Który włączył się po wybuchu i nadawał właśnie wiadomości,
W których roiło się aż od animowanych animozji,
Między papierowymi kukiełkami polityki i Hollywoodu.
Prześwitywały sprawne ręce lalkarzy.
Z maskami na twarzach.

Tego już było jak dla mnie za wiele.
Wolę życzliwe postacie nawet w animowanym świecie.
Niż tam te animowane kukły o uśmiechach stopionej czekolady.

Na szczęście wybuch odsłonił zakopaną w ziemi rakietę kosmiczną,
W której znalazłam jeszcze więcej igieł i nici potrzebnych do cerowania swych spraw.
Wzięłam pozytywkę pod pachę i przeniosłam się do rakiety na zimę.

autor

Panna Piszpan

Napisany: 2006-07-05 Dodano: 2006-07-05 15:54:53

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie