Anioł

Dla mojego Anioła [P.B]

Zatrzymałam się i nie wiem czy dalej iść
Szept by się poddać, doszedł mnie.
Lecz w porę pojawia się On, niespodziewanie Jak Anioł.
Delikatnie dotknął mojej dłoni,
Prowadząc dalej…
Jak dziecko, przeprowadzając przez jezdnie.
A ja przysłaniam rozum, kierując się sercem.
Bojąc się wciąż że Anioł odejdzie tak niespodziewanie
Jak się zjawił, a ja bez Niego zginę zatracona w letargu.
Opuszczona…
Pozbawiona uśmiechu…
Z małym światłem nadziei…
Wyrywam piórko po piórku, by nie odleciał, by nie zostawiał.

Bo mi tylko jednego serca potrzeba aby utrzymać się na ziemi.
Jednego serca… tak mało, tak mało.

Anielska istota, pokochana.
Może specjalnie dla mnie została zesłana.
Więc mam Anioła Stróża… uczy mnie miłości.
Choć nie zawsze obecny, utula mnie do snu,
W dzień otacza ciepłym płaszczem.
Niezwykłe? A mnie to spotkało.
Nierealne? A mi szczęście dało
Choć dla Was to zwykły człowiek
Ja widzę w Nim Anioła.

Bo mi tylko jednego serca potrzeba aby utrzymać się na ziemi.
Jednego serca… tak mało, tak mało.

autor

xxSkromnAxx

Dodano: 2009-08-14 12:22:09

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie