Aniołek
Jest już za późno by zabrać Cie w moje
miejsce,
Zamknąć oczy, poczuć uczucie trzymając
Twoje ręce,
Sekundy oddzieliły nas od siebie,
Jesteśmy wolni jak ptaki na niebie,
Każde z nas leci w swoja stronę,
Choć w miłosnym porywie nadal tonę,
Nie mogę zapomnieć Twojej twarzy,
I choć co noc o Tobie serce marzy,
Naszych dróg nigdy już nie
skrzyżujemy,
Może do kogoś innego kiedyś poczujemy,
Lecz to co teraz jest w nas zapamiętamy,
Po latach gdy wszystkie porażki
posprzątamy,
Będziemy pamiętać nadal siebie,
Ja i Ty wypiszemy na niebieskim niebie,
Ponieważ pomimo największego
zapomnienia,
Pozostają nam wspólne radosne
wspomnienia,
Lata mogą upłynąć, a ciała się
postarzeją,
Piękne chwile nigdy wiatry z nas nie
wywieją,
Spotkamy się na ulicy przypadkiem,
Wyminiemy się idąc jednym deptakiem,
Spojrzymy na siebie i pójdziemy dalej
drogą,
A ja będę pamiętał Ciebie choć nie idę za
Twoją nogą,
Pozostaniesz w mojej pamięci,
Aż do ostatniej chwili aż do śmierci.
Komentarze (1)
Jeżeli to takie silne uczucie jak piszesz ,to na pewno
zapamiętasz go na zawsze.czytając Twój wiersz znów
wspomiałam swoją pierwszą miłość ,a często się ją
wspomina ,wierz mi...Ładny wiersz.