Aniołem

Nim

To miała być chwila.
Urwanie z wiatru słów
Nie będę czekał!
Nie poronię życia na próżno.

Wymyślne usta,
Pochlebne ramiona
Na oczy strach
Bezdech na serca
I nic nie mniej obojętne

We władzy kropel rosy
Sponiewierane złudzenia.
Marzenia, co ziścić się miały.
Ni pomścić salw śmiechu

I widzę tam dalej…
Czasem bliżej zaglądam
W płukane we snach nadzieje.
Pokraczne skoki w nie wiarę

A skrzydła me rozpięte
By unieść, aby nieść
Ciała w nad stan próżni
I nie spalić ich…
…na słońcach wstydu.

Z niego

autor

Piq Vacare

Napisany: 2007-01-30 Dodano: 2007-01-30 22:28:08

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie