Anormalnie
Biegnę idąc,
zakreślam paraboliczne koła.
Poszczę jedząc,
jestem głodny będąc syty.
Sam w towarzystwie,
rozmawiam bez ruchu warg.
Widzę nie patrząc,
z zamkniętymi oczami spoglądam na świat.
Szukając nie znajduję tego czego szukam,
poszukuję siebie zerkając w lustro.
Mieczem wojuję,
lecz od miecza nie ginę,
lunatykuję idąc przez życie.
Znam swoje przeznaczenie,
dlatego żyję w nieświadomości.
autor
BuuBuu
Dodano: 2011-05-14 00:51:03
Ten wiersz przeczytano 660 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
2 ęęę - lunatykuję i poszukuję, poza tym faktycznie
anormalnie u peela, skoro takie rzeczy się dzieją.
hmmm....znasz swoje przeznaczenie ??? to dobrze
przemyślany wiersz...;-))) vel atma
Smutna prawda życia...
Nie jest dobrze znać swoje przeznaczenie. Przynajmniej
nie zawsze. Pozdrawiam